W uchwale z dnia 17.04.2015 r. Sąd Najwyższy wyjaśnił, iż nie stanowi przyczyny nieważności weksla brak określenia waluty, w której ma nastąpić zapłata sumy pieniężnej, jeśli nazwa waluty znajduje się w górnym rogu dokumentu weksla.
W przedmiotowej uchwale zapadłej w sprawie oznaczonej sygnaturą akt III CZP 11/15 Sąd Najwyższy stwierdził, iż: „nie powoduje, w świetle art. 1 pkt 2 w związku z art. 2 Prawa wekslowego oraz w świetle art. 101 pkt 2 w związku z art. 102 Prawa wekslowego, nieważności weksla brak określenia waluty, w której ma nastąpić zapłata oznaczonej sumy pieniężnej, w samym poleceniu lub przyrzeczeniu zapłaty tej sumy, gdy nazwa waluty znajduje się w oznaczeniu sumy pieniężnej zamieszczonym, zgodnie z utrwaloną praktyką, w prawym górnym rogu dokumentu weksla”.
Sąd Najwyższy wydał uchwałę w odpowiedzi na pytanie prawne Sądu Apelacyjnego, który powziął poważne wątpliwości co do wykładni Prawa wekslowego w zakresie ważności weksla w przypadku niewskazania waluty w przyrzeczeniu zapłaty kwoty pieniężnej, a uczynienia tego w innym miejscu dokumentu (w prawym górnym rogu). Sąd ten podkreślił, że z samej istoty weksla wynika konieczność zachowania ścisłych wymogów formalnych. W wekslu powinna więc być oznaczona zarówno kwota, jak i waluta. Powołał przy tym poglądy judykatury i doktryny wskazujące na nieważność weksla, w którym nie oznaczono kwoty lub waluty. Zauważył, że w praktyce kupieckiej oznaczanie waluty w prawym górnym rogu ma znaczenie jedynie kontrolne i nie składa się na samą treść weksla – jest elementem pozatekstowym weksla. Z drugiej jednak strony tak wypełniony weksel pozwala na zrekonstruowanie rzeczywistej woli stron stosunku wekslowego i gdyby odwoływać się przy wykładni weksla do zgodnej woli stron należałoby uznać go za ważny.