W dniu 19.08.2023 r. zmianie ulegnie ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców. Poprzez dodanie do ww. ustawy art. 26i, zgodnie z którym w drodze odstępstwa od art. 85 §1 i 2 Kodeksu pracy wynagrodzenie za pracę kierowcy wykonującego międzynarodowe przewozy drogowe, uznanego za pracownika delegowanego do celów dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 grudnia 1996 r. – w rozumieniu krajowych przepisów państwa, na terytorium którego kierowca jest delegowany, może być płatne w dwóch ratach.
Raty te muszą być wypłacone w stałym i ustalonym z góry terminie, z zastrzeżeniem, że pierwsza rata wypłacana jest z dołu, nie później niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego i tu w przypadku kierowców, których miesięczny przychód jest niższy niż przeciętne wynagrodzenie – w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę ogłoszonego albo ustalonego na podstawie art. 2 ust. 4 albo ust. 5 ustawy z dnia 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, a w przypadku kierowców, których miesięczny przychód jest wyższy przeciętne wynagrodzenie – w wysokości przeciętnego wynagrodzenia. Natomiast druga rata wynagrodzenia musi zostać wypłacona z dołu, niezwłocznie po ustaleniu pełnej wysokości wynagrodzenia, nie później jednak niż do 21 dnia następnego miesiąca kalendarzowego.
Zgodnie z powyższym wynagrodzenie płatne ma być nadal w stałym i ustalonym z góry terminie. Decydujące znaczenie będą miały terminy płatności wynikające z prawa wewnętrznego. Zatem, druga część wynagrodzenia – kwota przewyższająca odpowiednio wynagrodzenie minimalne lub przeciętne prognozowane – będzie mogła być wypłacona nawet 11 dni później, maksymalnie do 21 dnia następnego miesiąca.